O dysleksji i masowym wykluczenia uczniów nauczania początkowego
W dotychczasowej organizacji i strukturze szkolnictwa początkowego (przedszkola, klasy zerowej, klas I - III) nie uwzględnia stanu wyjściowego zasobu językowego dziecka rozpoczynającego naukę szkolną, nie uświadamia się, że dla rozwoju dziecka, emocjonalnego, poznawczego i językowego najważniejszych jest pięć pierwszych lat życia. Jeśli w tym okresie dziecko doznaje opuszczenia, braku miłości, braku bezwarunkowej akceptacji, choroby sierocej, jego rozwój językowy może być zaburzony nieodwracalnie. Dzisiaj szkoły są nastawione na uczenie dzieci z dobrych rodzin inteligenckich dużych miast, na dzieci, które dobrze mówią i najczęściej umieją już czytać.